HABERCİLİK ÜZERİNE

AYRIM HER ZAMAN İYİ OLMAYABİLİR

Son günlerde yaşanan bazı olaylar üzerine yine “gazetecilik etiği” için bir şeyler yazmak istedim. Zira “habercilik” adına bazı haksız ve yersiz davranışlar artmaya başladı.
Haber atlatmak tabi ki, habercinin FITRATI’nda var !
İyi bir haberci, diğer habercilere haber atlatandır. Bunu ben demiyorum. Gazetecilik etiğinde olan bir olgudur. Ama bu atlatma, diğer gazetecileri kırmadan, aşağılamadan ve en önemlisi “saygı” çerçevesi içinde olmalı.
İçinde bulunduğum otomobil sektörü yayıncılığında, daha önce de yazdığım bazı kritiklerin işe yaraması ve benden sonra gelen genç arkadaşlarımın bazılarının bunlara uyması çok hoşuma gitmişti. Fakat son dönemde hemen hemen benimle aynı iş tecrübesine sahip bazı iş arkadaşlarımın, kendileri lehine “bazı talepleri “ olması da can sıkıcı oldu.
Zira, içinde bulunduğumuz mecraları bizler kendi isteklerimizle seçtik. Yada, seçmeye mecbur bırakıldık (sebeplerini kendimizde aramalıyız).
Yaklaşık 4 sene önce yapılmaya başlanan “sınıfsal yayıncılık” kendi içinde de ayrılmıştı ( A sınıfı gazeteciler, B sınıfı gazeteciler, A sınıfı Dergiciler ve B sınıfı Dergiciler). Otomobil, PR ve organizasyon firmalarının da işine gelen bu ayrım, organizasyonel anlamda kolaylık da sağlamıştı.
Ama asıl konu HABERCİLİK olup da, zamanla yarışma söz konusu olunca; ayrılmış gruplar içindeki zamanlama ve yayıncılığın çeşitliliği de önem kazandı.
Günlük Gazeteler “GÜNLÜKÇÜLER” le, Dergiler “ DERGİCİ” lerle, İnternet siteleri de “İNTERNETÇİ”lerle aynı zamanda haberi veya işi öğrenmeli.
Şimdi bunu sağlayamayan işveren firma ve PR firması ise, sıkıntı yaşayacak. Çünkü, bu işler artık, özellikle internet yayıncılığı hayatımıza girdiği andan itibaren daha hızlı ve zor hale geldi.
Şu ana kadar günlük gazetelerle uyum içinde giden “HABERCİLİK”, bozulmamalı ki, daha fazla verim alınabilsin.
Bu konuya sanırım HEPİMİZİN önem vermesi gerekiyor.
Babür GÜREL